OGIBiz Website

Ιγμορίτιδα
_____

ORL ATHENS CLINIC

Τι είναι τα ιγμόρεια

Τα ιγμόρεια είναι οι αεροφόρες κοιλότητες που υπάρχουν μέσα στην άνω γνάθο και καλύπτονται από τον βλεννογόνο με το εσωτερικό της μύτης, επομένως συγκοινωνούν με την μύτη με μικρά σωληνάκια.

Όπως οι μετωπιαίοι κόλποι έτσι και τα ιγμόρεια, που βρίσκονται μέσα στο μετωπιαίο οστούν, παράγουν συνεχώς βλέννα η οποία παροχετεύεται προς την μύτη υγραίνοντας και καθαρίζοντας την περιοχή, για να κατέβει και να συμπαρασύρει τα σωματίδια της σκόνης και διάφορα μικρόβια προκειμένου να καταστραφούν στα υγρά του στομάχου.

Τι είναι η ιγμορίτιδα

Ιγμορίτιδα είναι η φλεγμονή των ιγμορείων τα οποία αποτελούν µέρος των παραρρίνιων κόλπων του προσώπου, που λαμβάνει χώρα συνήθως μετά από κάποιο κοινό κρυολόγημα, γρίπη ή κρίση αλλεργικής ρινίτιδας σε συνδυασμό με έντονο οίδημα του ρινικού βλεννογόνου και αυξημένη παραγωγή βλέννας. Το έντονο οίδημα προκαλεί απόφραξη των μικρών αγωγών που συνδέουν την μύτη με τα ιγμόρεια με αποτέλεσμα την αδυναμία παροχέτευσης αυτών με συνέπεια την εμφάνιση πόνου στο πρόσωπο ή το μέτωπο, ανάμεσα ή πίσω από τα μάτια ή ακόμα και στα μάγουλα και τα επάνω δόντια. Όταν το κοινό κρυολόγημα ή η γρίπη διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα και η απλή βλέννα μετατρέπεται σε πηκτό δύσοσμο πρασινοκίτρινο πύον, τότε δημιουργείται η ιγμορίτιδα. Όταν η απόφραξη παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα τότε δημιουργείται η χρόνια ιγμορίτιδα. Όταν συμβεί αυτό η κεφαλαλγία δεν είναι τόσο έντονη, όμως  η απόφραξη της αναπνοής και η δυσάρεστη πυώδης έκκριση εξακολουθεί να υφίσταται και δεν είναι σπάνια η ανάπτυξη ρινικών πολυπόδων, σαν αποτέλεσμα της μακροχρόνιας παραμονής της φλεγμονής και του οιδήματος.

Μορφές ιγμορίτιδας

Υπάρχουν τρείς μορφές ιγμορίτιδας: Η οξεία, η χρόνια και η υποξεία.

Η οξεία ιγμορίτιδα παρατηρείται πολύ συχνά μετά από ιογενή λοίμωξη του ανωτέρου αναπνευστικού, δηλαδή ένα κοινό κρυολόγημα,  που κρατάει έως οκτώ ημέρες και μετά υποχωρεί.

Η χρόνια ιγμορίτιδα παρατηρείται όταν η φλεγμονή και η δυσχερής κατάσταση του ασθενή παρατείνεται για περισσότερο από τρεις µήνες. Για αυτό το λόγο πολλοί πιστεύουν ότι η ιγμορίτιδα δε θεραπεύεται. Δεν πρέπει όμως να συγχέεται η οξεία ιγμορίτιδα µε τη χρόνια.

Η υποξεία ιγμορίτιδα παρατηρείται όταν τα συμπτώματα κρατούν από 4 έως 12 εβδομάδες.

Συμπτώματα της ιγμορίτιδας

Τα πιο συνήθη συμπτώματα είναι: η ρινική συµφόρηση, η απόφραξη, οι βλεννώδεις ή πυώδεις εκκρίσεις, που µπορεί να υπάρχουν ή να µην υπάρχουν, ανάλογα εάν το στόµιο του ιγµορείου είναι ανοιχτό ή κλειστό. Το χειρότερο είναι η παρουσία των εκκρίσεων γιατί αυτό δείχνει ότι δεν παροχετεύεται το ιγµόρειο µέσα στη µύτη. Άλλα συµπτώµατα που µπορεί να έχει ο ασθενής είναι οι οπισθορρινικές εκκρίσεις, κεφαλαλγία, βήχας και έντονος πόνος ο οποίος εντοπίζεται στις παρειές του προσώπου και µερικές φορές αντανακλά στο µάτι ή ακόµα και σε κάποιο δόντι, επειδή τα δόντια της άνω γνάθου συνορεύουν µε το ιγµόρειο.

Τα συμπτώματα που παρουσιάζουν η χρόνια και η οξεία ιγμορίτιδα είναι: οι συχνοί πονοκέφαλοι που διαφέρουν από τους πόνους ημικρανίας, των οποίων το χαρακτηριστικό είναι ότι ο πόνος που νιώθει ο ασθενής επιδεινώνεται µε το σκύψιµο, µε το βήχα, µε οποιαδήποτε δηλαδή σωµατική άσκηση ή πίεση. Ακόµα µπορεί να επηρεαστεί και η όσφρηση δηµιουργώντας υποσµία ή ανοσµία, επειδή η µύτη είναι «µπουκωµένη» και ο αέρας δε φθάνει στο οσφρητικό επιθήλιο. Γενικά, οι ασθενείς που υποφέρουν από ιγµορίτιδα µπορεί να αισθάνονται και κακουχία.

Επικινδυνότητα της ιγμορίτιδας

Με την εφαρμογή της κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής η ιγμορίτιδα επί των πλείστων θεραπεύεται. Παρόλο αυτά όλοι οι παραρρίνιοι κόλποι έχουν στενή ανατομική σχέση με το μάτι επομένως και τον εγκέφαλο έτσι λοιπόν η παραμονή μιας φλεγμονής στην περιοχή, καθιστά την παρουσία δυνητικά επικίνδυνη για αυτά τα όργανα. Επίσης είναι δυνατόν να επιδεινωθεί η υφιστάμενη χρόνια βρογχίτιδα ή το βρογχικό άσθμα.

Κατηγορίες ανθρώπων που είναι επιρρεπείς στην ιγμορίτιδα.

Η αλήθεια είναι πως οποιοσδήποτε μπορεί να προσβληθεί από την ιγμορίτιδα, παρόλο αυτά  υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες ατόμων που είναι πιο ευάλωτες όπως:

• Άτομα που πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα
• Άτομα που έχουν ανατομικές ανωμαλίες που προκαλούν απόφραξη της μύτης όπως σκολίωση ρινικού διαφράγματος, πολύποδες κ.α
• Άτομα που εκτίθενται συχνά σε λοιμώξεις όπως οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, το ιατρικό προσωπικό κ.α.
• Καπνιστές

Διάγνωση και Θεραπεία

Προκειμένου να γίνει σωστή διάγνωση απαιτείται να γίνει λήψη του σωστού και λεπτομερούς ιστορικού: δυσχέρεια ρινικής αναπνοής, ποιότητα και ποσότητα της παραγόμενης βλέννας, συνθήκες εμφάνισης συμπτωμάτων σχετικά με ώρα της ημέρας ή της εποχής του χρόνου, σωστή περιγραφή του πονοκέφαλου και εάν συνοδεύεται από ναυτία, έμετο, διαταραχές όρασης, δυσχέρεια ρινικής αναπνοής.

Η θεραπεία εξαρτάται από τη διάγνωση και συχνά είτε περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή είτε χειρουργική επέμβαση. Μπορεί όμως να περιλαμβάνει και συνδυασμό των δύο παραπάνω. Η οξεία φλεγμονή τις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική θεραπεία ενώ η χρόνια με χειρουργική επέμβαση. Σε περιπτώσεις που τα συμπτώματα οφείλονται σε αλλεργία, ημικρανία ή άλλες παθήσεις που μιμούνται την ιγμορίτιδα εφαρμόζονται εναλλακτικές θεραπείες.

Προληπτικά μέτρα

• Πρέπει να γίνει διακοπή του καπνίσματος
• Να αντιμετωπιστούν οι τυχόν αλλεργίες
• Σε περιπτώσεις κοινού κρυολογήματος να χρησιμοποιείται υγραντήρας και ανύψωση της κεφαλής κατά τον ύπνο για την καλύτερη παροχέτευση των κόλπων.
• Η χρήση των διάφορων αποσυμφορητικών πρέπει να γίνεται με προσοχή κυρίως από άτομα που πάσχουν από υπέρταση, αρρυθμίες, γλαύκωμα 
• Να ακολουθείται υγιεινή ζωή και ισορροπημένη δίαιτα που να συνδυάζεται με συχνή σωματική άσκηση
• Να αποφεύγεται η συνεύρεση με ήδη πάσχοντα άτομα και να λαμβάνονται τα προληπτικά μέτρα αντισηψίας